فرآیند های امروز به دلیل پیچیدگی و بحرانی بودن، نیازمند اندازه گیری برخی پارامترهای مرتبط با محیط و یا شرایط سیال بصورت آنلاین بوده و نمیتوان از امکانات آزمایشگاهی استفاده نمود. بطور کلی هر آنالایزر از چندین بخش تشکیل می‌شود که مهم‌ترین بخش آن، سنسور بوده که وظیفه تشخیص شاخص موردنظر را به عهده دارد. اطلاعات کسب‌ شده توسط سنسور مذکور، به‌ صورت داده‌های آنالوگ است که معمولاً این اطلاعات توسط مدارات حالت‌دهنده Conditioning Circuits به بازه مقادیر قابل‌فهم برای مدارات تبدیل آنالوگ به دیجیتال (Analog to Digital Convertor) و یا پردازشگرها تبدیل می‌شود. در رسیدن به هدف استفاده از آنالایزر، انتخاب سنسور بسته به نوع کاربرد و انتظاری که از سیستم وجود دارد، بسیار مهم است. چنانچه نوع سنسور و آشکارساز گاز بطور نامناسب انتخاب شوند، عملکرد تمامی سیستم با اختلال همراه خواهد بود. باید توجه نمود که هر سنسور مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارا است. لذا انتخاب نادرست سنسور، احتمال خروج از بازه عملکرد مناسب و مواجهه با محدودیت‌ها و بعضاً خروجی‌های غیردقیق و نابه‌هنگام را در بر خواهد داشت.